• Wapenveld is voor mij een beetje te ver voor op de fiets, vooral met deze temperaturen. Mijn spieren verkleumen en de pezen bevriezen. Dat is niet de bedoeling. Daarom neef Diederick gecharterd om mee te gaan naar Wapenveld, the place to be.
    Onze sportvrienden waren op doelsaldo doorgekomen in de beker en moesten het nu doen met WZV Wapenveld 4. Een voor de sportvrienden geen onbekende tegenstander: “dat klopt, vorig jaar stonden we rond dit tijdstip ook hier. Toen was dat rare akkefietje met de scheids die een strafschop liet overnemen omdat ik te snel in liep (deze stafschop werd trouwens gemist). Deed ik daarna trouwens weer en toen keurde hij het doelpunt goed.” Leiderd Marco, in de warme groene winterjas, moet nog glimlachen als hij daaraan terug denkt.

    Langs de lijn was het koud en volgens mij waren wij, mijn neef en ik, ook de enige twee. De rest bleef, achteraf gezien ook een terechte keuze, mooi in de kantine zitten met een warm kopje koffie en een lekkere goudrakker. De wedstrijd van de sportvrienden was goed. De Wapenvelders kregen maar een paas kansjes die keeper Rob (Bas weer afwezig, wordt bijna een trend) vakkundig pareerde.

    De eerste beste kans voor de sportvrienden resulteerde direct in een strafschop. Wat zou de scheids nu doen als iemand van Wapenveld of de sportvrienden te vroeg zou inlopen. Vanaf de kant werd nog gewaarschuwd, maar de strafschop was al genomen en de bal ketste tegen het netje aan. De sportvrienden hadden hun welverdiende voorsprong. Deze werd langzaam maar vakkundig vergroot. De WZV’ers konden alleen in de tweede helft een doelpuntje prikken, maar verder konden ze vandaag geen potten breken. Ook de wissel van de keeper naar de spits en omgekeerd was geen succes. Het was zelfs voer voor een ‘grabbelaartje’.
    “Achteraf hebben we ons geen zorgen hoeven te maken. Op alle posities waren we de bovenliggende partij. Tja, en dan nu een rondje verder. Nog niet eerder meegemaakt.” En Mark voetbalt allang bij de sportvrienden. “twee of drie keer zijn we de poulefase doorgekomen en nu voor de 1e keer de knock-out fase. Ben benieuwd waar het schema ons gaat brengen.” Mark heeft vandaag zijn trainingspak aangehouden. “Nee, het was goed zo.” Toch vorige week een deukje opgelopen in het zelfvertrouwen na die te zachte terug speelbal?

    Op de terugweg met Diederick nog even lopen debatten over de wedstrijd. Dat is het mooie aan voetbal. 17 miljoen mensen en even zo veel mensen die het beter weten. Zo ook tussen Diederick en mij…en over het algemeen heb ik gelijk!

    De kerstdagen komen er aan. Een zalige groet van deze kant en tot later in het nieuwe jaar.

    “Roderick”