• Heeft u mij gemist? Nou, ik het voetbal wel. En in het bijzonder de sportvrienden. Daarom was ik maar wat blij dat ik las dat de sportvrienden weer aan de bak mochten, na weken met moeders de vrouw opgetrokken te hebben, kon ik eindelijk weer eens tegen andere gezichten aankijken. En zodoende toog ik met mijn fietsje richting Nieuwleusen.

    Eenmaal aangekomen op sportpark ’t Klaverblad was het even zoeken naar de sportvrienden. Ik zag wel dames in de bekende witte shirtjes voetballen, maar geen zicht op de sportvrienden. en dat bleek achteraf ook niet zo vreemd. De sportvrienden hadden een metamorfose doorgaan. Een grote groep had de sportvrienden de rug toegekeerd. “Op Sander na zijn zij allemaal naar het nieuwe 9e gegaan.  Sander is de enige die, zonder dat wij het wisten, zijn kicksen aan de boom gehangen. En dat is wel jammer want zo hebben wij zijn afscheid niet in stijl kunnen vieren. En daar heeft hij na zo veel jaar als sportvriend door het leven te zijn gegaan wel recht op.” Leiderd Marco is wel van de partij. “Door hetgeen gebeurd is moesten wij deze zomer de transfermarkt op en daar zijn we mijn inziens goed in geslaagd. Ik ben uiterst content met de nieuwe aanwas. De volgende keer moeten we echter wel even opletten met de namen, als we nu Jeroen gaan roepen kan het zo maar zijn dat we van 3 sportvrienden een antwoord krijgen. Dus gewoon maar met nick-namen gaan werken.”

    En de sportvrienden hadden echt een ander gezicht gekregen. Zowel in de spelers als in het spel. Een aantal jonge honden in de voorste linie wat maakte dat men ook het spel kon gaan verleggen door de bal achter de achterste linie te gooien. Dat werkte uiterst effectief.
    “We hebben nu spelers er bij gekregen die op verschillende posities kunnen spelen en dat maakt dat we ook niet meer zo kwetsbaar zijn.” De leiderd is in zijn nopjes en dat kan ook na een eclatante 4-1 winst op de oranjehemden. “Door goed keeperswerk van Rob zijn we eigenlijk niet in de problemen gekomen. De eerste winst van dit nieuwe seizoen is een feit. Nog een winstpartij in de beker en we zijn weer een ronde verder.”

    De sportvrienden waren vandaag zeker de bovenliggende partij, dat kwam misschien ook wel doordat de tegenstander meer met de feestweek bezig waren dan de wedstrijd. Hoewel, en daar moet ik Marco wel gelijk in geven, ze hebben wel een paar dotten van kansen gehad die vakkundig door Rob om zeep zijn geholpen.

    Na een lekker koel biertje te hebben genuttigd in de nieuwe kantine van deze sportvereniging ben ik maar weer de fiets opgestapt. Onderweg mijmerend over dit team met een ander gezicht. Ik ging door enthousiasme steeds sneller fietsen en was zodoende sneller thuis dan ik had gedacht. Hoewel ik nog moet wennen aan de namen heb ik er wel vertrouwen in. Dit zou zo maar eens het seizoen kunnen worden…

    Temperen, temperen, temperen.

    “Roderick”