Halve liter pullen, Jägermeister shots, lederhosen en dirndl's. Op de 11e van de 11e waar een deel van Nederland het carnavals seizoen aftrapt, vieren ze in Berkum een verlaat Oktoberfest. Waar onze sportvrienden de punten laten liggen, laten ze over het algemeen een groot glas bier niet links liggen. Zo wordt er tijdens het verzamelen al flink voorgepraat over het feest van diezelfde avond. Alleen eerst moet er nog gevoetbald worden.
Vandaag werd er afgereisd naar Swifterbant. Ver in de polder liggen daar de velden van Swift '64. Door de regenachtige dagen werd er vooraf gegrapt om de regenlaarzen maar mee te nemen. De wedstrijd stond namelijk gepland op veld 3, een natuurgras veld in de hoek van het complex. Alleen complimenten naar de vereniging, het veld lag er namelijk keurig bij. Gelukkig maar, want het merendeel van onze sportvrienden verkiest toch het natuurgras boven het kunstgras.
Er werd gekozen voor een ouderwetse 4-4-2 opstelling.
Waar Marco de laatste wedstrijden de voorkeur gaf voor een coachende rol aan de zijlijn, koos hij er vandaag voor om de stoute voetbalschoenen aan te trekken. Opzoek naar een eerste doelpunt dit seizoen. Of misschien wel twee... De topscorer positie wordt binnen het team namelijk verdeeld tussen een 4-tal spelers. Elke roemruchte goaltjesdief ziet dus dat de topscorerstitel binnen het team voor het grijpen ligt.
Helaas was het vandaag niet de dag voor veel doelpunten. Het merendeel van het spel bevond zich rond de middellijn of op de helft van Berkum. De leeftijd van Swift was gemiddeld beduidend hoger, maar daarmee ook de ervaring. Daar hadden onze mannen het maar moeilijk mee. Zo waren er maar twee echte kansen in de eerste helft. Jasper kreeg twee opgelegde kansen, maar de bal belandde niet in het doel.
Of het de regen was, de vermoeidheid of het idee dat dit toch niet DE middag was keek Marco naar de bank. Wisselen maar. Met nog 5 minuten op de klok werd ervoor gekozen om voorin wat meer snelheid te brengen, zodat Swift niet meer ongestoord kon opbouwen. Het afjagen werkte gelijk, het was dan alleen wel weer typerend dat uit een lange haal van Swift een tegenaanval ontstond en gelijk de eerste treffer van de wedstrijd. 1-0. Hoe is het mogelijk spookte er door de koppies. Over koppies gesproken. Gelijk na de treffer vloog er een corner hoog het strafschopgebied van Swift in. Cris sprong op, klaar om de bal het doel in te koppen. Alleen ging schreeuwend een Swift speler met hetzelfde idee naar de grond. Cris stond nog overeind, maar al snel kleurde zijn voorhoofd rood.
Er werd gefloten voor rust, maar voor Cris betekende dit einde wedstrijd en een bezoekje aan de eerste hulp.
Het wegvallen van Cris zorgde wel voor een aderlating op het middenveld. Er werd gekozen om 4-3-3 te gaan spelen en wat meer de Swift opbouw af te jagen. Ondanks het hoge druk zetten durfde Swift op te bouwen van achteruit. De rust in de opbouw wierp uiteindelijk de vruchten af. Het was niet zozeer dat de aanvallen veel beter waren, maar dat fouten van Berkum groter werden.
Een terugspeelbal recht in de voeten van een aanvaller: doelpunt
Een kopbal terug op de keeper: (eigen) doelpunt
Een domme overtreding, penalty: doelpunt.
En daar waar bij Swift de doelpunten er als warme broodjes in vlogen, stuitte Berkum steeds op een goed verdedigend Swift en een uitstekende keeper.
Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in 6-0.
"Sinterklaas is er vroeg bij dit jaar." werd er natijd in de kleedkamer gemompeld.
Cris speelde een goede eerste helft en zijn gemis was terug te zien in het resultaat. Naast zijn hoofdwond leverde de middag ook de man of the match titel op. Een doekje voor het bloeden.